Op het rechte pad blijven

Aangekomen in Terradillos de los Templarios. Pas om kwart voor acht weg, want we lagen nog zo lekker vanmorgen. Vanuit ons bed konden we zien hoe iedereen zijn rommel weer bijelkaar zocht en de rugzak weer inpakte. Wij draaiden ons nog even om, en waren dan een van de laatsten die het klooster weer uitliepen. Het was al bijna licht, en toen we het dorp uitliepen het pad op prikte de zon al in onze rug. Zover als we konden kijken zagen we het rechte pad voor ons. Na anderhalf uur maar eens gestopt toen we een goeie steen zagen om op te zitten. Wat koekjes en een stukje kaas.....het plasje in de natuur.....de schoenen effe uit om de voetjes te luchten. Maar toen weer dat eindeloze lange pad op....uren lang dat pad. Niets te zien om ons heen behalve korenvelden die geoogst waren en er kaal uitzagen. Hier en daar nog een boom, maar niet meer dan dat. In de verste verte geen dorp, weg of iets wat op "leven" leek. Op een gegeven moment hebben we alletwee onze oortjes ingedaan om wat afleiding te hebben. Dat hielp, want je raakt op zo'n eideloos lange rechte weg ook een beetje de tijd kwijt. Net toen ik dacht dat er nooit meer een dorp zou komen, zag ik het puntje van wat ik dacht dat een kerktoren was.....en waar een kerk is zijn mensen! Het bleek dan wel geen kerk te zijn, maar er kwam wel een dorpje, en toen we het laatse hoekje van de dorpstraat omsloegen was er ook nog een barretje waar wat te drinken was. Aan een van de tafeltjes zaten 3 mannen, duidelijk Nederlanders. Groot, rooie broek aan, rugzakken naast de stoel. Ze kwamen uit het zuiden van het land, waren van middelbare leeftijd en hockeyvrienden. Om het jaar gingen samen 8 dagen een stuk van de Camino wandelen, dit was nu de derde keer, en ze waren dus al 5 jaar bezig......zo kan het dus ook. Na deze stop was het nog 9 en een halve km naar onze stop voor vandaag. Weer van die lange rechte paden, maar gelukkig nog een dorpje ertussen voor de afleiding. Net voor we het dorp inliepen zagen we onze hostel al.....met tuin! We liggen vanavond maar met 4 op een kamer, dus dat is luxe....helemaal omdat we ook per kamer een badkamer met wc hebben. Gerard door alle overnachtingen op voorhand zodat we niet tegen het bordje "completo" aanlopen, en dat is voor vandaag maar weer goed ook, want er is vandaag weer een tekort aan bedjes. Het dorp zit al vol, en wie nu nog binnenkomt zal moeten doorlopen naar het volgende dorp in de hoop op een bedje daar. Misschien dat de gymzaal ook weer opengaat, en kunnen de Peregrinos op de vloer slapen......Ik ben blij met mijn schatje!