Varazdin

31 augustus 2015 - Varazdin, Kroatië

na nog een dagje heerlijk relaxen bij de hostel en in de thermaalbaden, was het vanmorgen echt tijd om te vertrekken. De hitte hing al zwaar toen we voor het ontbijt buiten zaten en gelijk vroeg ik me af of er nog lopers zouden zijn vandaag. Gisteren had ik via Laura gehoord dat er 2 van de 6 gelopen hadden.....4 waren met een taxi naar de volgende stop gegaan om daar te ontdekken dat ze met z'n allen in een tent moesten slapen, zonder douche en met een wc verderop. De tent was zo bloedheet geweest dat er 2 gelijk, met de taxi die er gelukkig nog stond, doorgereden zijn naar Verazdin, waar wij nu ook zitten. Zij namende beste beslissing want er bleek hier een festival te zijn, het is een heel gezellig stadje, en overal terrasjes en eetgelegenheden. Bovendien is het hotel prima en hadden ze vanmorgen het beste onbijt gehad sinds ze vertrokken waren uit Wenen! Van de 4 die dan in de tent geslapen hebben, zijn er 2 onafhankelijk van elkaar verdwaald in het bos. Grappig is wel dat ze elkaar ook in het bos tegen kwamen en toen voor de zekerheid maar samen zijn gaan lopen. Toen ze uiteindelijk na vele uren lopen bij een tankstation kwamen en daar vroegen hoe ver het nog was naar Verazdin, kregen ze te horen dat het nog wel 15 tot 20 km was.....terwijl ze dachten dat ze er misschien nog 5 moesten. Zij hebben een taxi naar de pomp laten komen. Michael kwam alleen binnen, was volgens hem , niet fout gelopen maar wel terecht gekomen in een zigeunerkamp. Jonge lui liepen met hem mee, ze moesten vanalles van hem, maar hij kon ze natuurlijk niet verstaan. Een jonge man op een fiets bleef maar tegen hem praten en naast hem rijden. Het gaf hem een naar gevoel, en toen ze het eindelijk opgaven is hij in hoog tempo naar hier gelopen.....totaal uitgeput. Senja, de jongste van de lopers, ik schat achter in de 30, met ook wel met 30 kilo overgewicht is nog niet binnen...... Gisteren was ze ook laat en uitgeput toen ze binnenkwam. Maar vandaag maken we ons best een beetje zorgen om haar. Ze wil perse met bepakking lopen, wil afvallen etc, maar het is ruim boven de 30 graden en het verhaal van de zigeuners maakt het er niet beter op. 
Wij zijn dus rustig de grens met Slovenië, en die met Kroatië overgestoken per taxi. Hebben lekker wat gegeten en gedronken op een terras in de schaduw, en gaan dat straks als het iets koeler is nog maar eens doen. Gerard's enkel is minder dik, ik moet nog steeds iets innemen na het eten om mijn maag rustig te houden.
Iedereen speelt inmiddels met de gedachte om het anders te gaan doen. Meer eigen invulling door bv naar de grotere steden te bussen, en daar dan een nachtje te blijven.....sommigen denken er ook over om naar huis te gaan. Ook vandaag klopte de route niet, pijlen ontbraken en in de beschrijving werd links en rechts waarschijnlijk door elkaar gehaald. De irritatie hierover is erg groot. Gelukkig is er een fb groep van de peace walkers, en kunnen we elkaar een beetje informeren. Hopelijk dat het dan beter gaat met die mensen die nog na ons komen.
Ik lig in elk geval nog even gestrekt op m'n bedje, heb mijn wasje voor de fan gehangen, en hoop dat het snel ietsjes koeler wordt......ik heb dorst!

Foto’s