Morgen naar Nijmegen

Het is nog vroeg, maar ik lig al lekker buiten op de bank te kijken naar mijn vriend de specht. Hij maakt zich druk over de pinda's die zich niet zo gemakkelijk gewonnen geven en timmert er op los. Het heeft geregent vannacht en bovendien is het afgekoeld.....heerlijk! De tuin is op haar mooist en het is toch weer een groot voorrecht om er deze zondagmorgen in te liggen. Morgen is het zover, dan vertrekken Hetty en ik weer naar ons gastgezin in Nijmegen. De 99ste Vierdaagse begint dinsdag! Heel anders dan vorig jaar voelt het. Lang zoveel kilometers niet gelopen en geplaagd door blessures waardoor ik de laatste 3 weken helemaal niet gelopen heb. Het gaat anders zijn, dat staat vast! Zorgen over mijn schoenen heb ik niet. Ik neem mijn oude Camino schoenen mee waar al zoveel kilometers op staan, en die mij zeker geen blaren zullen geven. Maar ook mijn nieuwe EWP ( European Peace Walk)  schoenen mogen mee. Het is een exacte kopie van mijn vorige paar, alleen zonder afgesleten zolen.....De rest van mijn kleding is ook makkelijk, het wordt mooi weer! Mijn onzekerheid zit in mijn lijf! Kan mijn relatief ongetrainde lijf wel 4 dagen lopen? Steekt die beenblessure de kop weer op, en gaat dat lastige hoestje aub vandaag nog over? Het spel van loslaten is duidelijk weer begonnen. Bewust toegeven dat ik weinig contrôle hebt, meegaan met de flow, en accepteren wat er op mijn pad komt. Hoe lang het pad is weet ik ook niet, maar ik hoop toch zo'n 160 kilometer volgende week. 

​