Bratislava

De hele nacht kletterde de regen tegen de ruiten van onze kamer, maar toen het tijd was om op te staan hield de regen op. Na een heerlijk ontbijt vertrokken we uit de hostel om naar de boot te gaan.......alleen het harnas van mijn karretje begaf het dus terug naar de hostel en de boel een beetje repareren. Toen op naar de boot. Een schip van Slovaakse makelij, en al piepend en krakend kwam er wat leven in.....nog een paar fikse rookpluimen als groet naar Wenen en onze boot kwam op gang. Steeds harder en harder ging het, en na een paar minuten vlogen we over de Donau met maar liefst 70 km per uur. Even oponthoud in de sluis ,waar we maar liefst 8 meter moesten overbruggen, en anderhalf uur later stonden we op de kade in Bratislava. Ons "hotel" vandaag blijken studentenkamers te zijn van de universiteit. Bij de deur een nors kijkende concierge, veel papierwerk maar dan toch de sleutel van kamer 233 op de eerste etage. Blij trippelen we de stenen trap op. Het lijkt echt een schoolgebouw met lange gangen en na wat lopen vinden we onze kamer. Aan elke kant een bed en in het midden twee bureautjes tegen elkaar geschoven. Vitrage wat ook als gordijn moet dienen en 1 heren badkamer voor de wel 30 kamers op de gang. Ik mag nog twee etages klimmen als ik naar de wc wil en wil douchen, weinig drinken dus vanavond. Inmiddels was het al half twee dus op zoek naar iets te eten. Er is hier vlakbij een burcht met restaurant wat aanbevolen werd. Wij de berg opklimmen maar als beloning hebben we heerlijk gegeten en konden uitkijken over Bratislava!Bleef over dat we mijn harnas goed moesten gaan repareren nu we nog in een stad waren. Slovaaks spreken we beiden weinig, dus duurde het even voor we een adres hadden van een doe het zelf zaak, 5 kilometer verderop. Gerard wilde de taxi er naartoe nemen maar ik zag een tram die de juiste kant op ging, dus hup de tram op. We wilden betalen bij de conducteur maar dat bleek niet te kunnen. Hij weest op een kleine geel kastje op de muur waar je een kaartje kon kopen..... Intussen reed de tram. Bij de volgende halte sprong Gerard de tram uit om kaartjes te kopen maar dat lukte niet. De tram had geduldig op hem gewacht, maar nog steeds geen kaartjes. Een paar jongens wezen ons ondertussen op de controleur die ook was opgestapt en achter in de tram begonnen was met controleren. Bij de volgende halte sprong Gerard er weer uit, weer naar de automaat, maar deze keer wachtte de conducteur niet. De deur ging dicht, Ik zat op de tram zonder kaartje en Gerard bleef achter op straat. Volgende halte ik eruit, wachten op Gerard en kaartjes en 10 minuten later waren we bij onze halte. Toen nog door de bosjes en het spoor over, en daar was de Hornbach! Inmiddels is met hulp van een jongen hier op de gang mijn harnas gemaakt, en kunnen we morgen aan onze eerste echte wandeldag beginnen.We hebben veel van Bratislava gezien vandaag, maar niet wat we zouden moeten zien geloof ik.....Send from my iPad