Ook nog eens een klein verhaaltje van mij

14 september 2014 - Agés, Spanje

De ervaring die ik de afgelopen 10 dagen heb meegemaakt is eigenlijk met geen pen te beschrijven. Zo onverwacht veel plezier met het lopen samen met de liefste die je kent  En dat dan ook nog bevestigd te voelen is een unieke ervaring die ik zeker niet zou willen missen. Het lopen zelf is ook een verademing. (Dacht nooit dat ik dat als oud infanterist zou zeggen) Een blaartje links, een knellend teentje rechts, het kan me geen bom schelen. Gewoon goed afplakken en gaan met die banaan en zeker niet door dit soort dingen je dag laten verpesten. De nachten worden merendeels wel verpest. Niet zozeer door het gebrek aan privacy, maar door het enorme geluid wat mensen kunnen produceren in hun slaap!! En........... Tot nu toe zijn het altijd vrouwen geweest die iedereen uit hun slaap houden. So much voor vooroordelen! Maar ja, Als je dan weer 's-morgens in het donker vertrekt en de zon achter je zien opkomen zo in die fantastische natuur is dat gauw vergeten. Morgen Burgos, de tweede grote stad na Pamplona en..... Een weerzien met iemand uit het verleden. Ik denk zo'n 40 jaar bijna niet gezien en die woont dan in Burgos en nog aan het Camino parcours. (Nog bedankt voor de opmerking WvR). Ik kijk uit naar de volgende 20 a 21 dagen.

G

2 Reacties

  1. Toby:
    14 september 2014
    Is inderdaad een sprookje dat alleen mannen snurken! Hoe blij kan je zijn met je eigen meisje!❤️
  2. Betsy:
    15 september 2014
    Kippenvel alle verhalen!!
    Super respect voor jullie doorzettingsvermogen.
    Succes!!!