10 dagen onderweg.....nog 550 km te gaan....

Aangekomen in Belorado. Het ging vlotjes. We zijn nu 10 dagen aan het wandelen en er komt een soort routine.....alle spullen hebben hun vaste plaats gekregen in de diverse tasjes, maar ook de routine van de dag is gevormd. Als de wekker gaat kleed ik me aan in het donker, zittend op het bed. Stop daarna mijn slaapzakliner terug in het zakje. Pak de telefoon en ipad en berg ze op evenals de stekkertjes. Dan doe ik mijn hoedje op en ga met mijn grote zak de kamer af....alles in een keer mee, anders is iedereen wakker. In de keuken een yoghurtje en een banaan eten, voeten verzorgen en in de vaseline zetten en sokken en schoenen aan. Nog even tandenpoetsen en naar de wc en ik kan alles op mijn karretje vastmaken en dan staan we weer buiten. Dit alles neemt een uurtje in beslag. Komen we dan weer aan bij ons nieuwe onderkomen dan is het eerst check-in en afstempelen van het Pelgrimboekje. Schoenen in het rek zetten en met het nummer in de hand mijn bed zoeken. Schone kleren uit mijn zak halen, toiletzak en handdoek mee de douche in en lekker wassen. Als er geen wasmachine is, gaat alle was de douche mee in. Eén sok gebruik ik als washand, en op de rest van de was sta ik een beetje te dansen.....er komt wel weer een "echte" wasmachine....... Dan de was aan de waslijn, eten en siesta.....na de siesta een ontbijtje en eventueel ander eten halen voor de volgende dag. Terrasje doen en om een uur of 7/8 weer eten. Vanavond hier in de herberg met z'n allen aan lange tafels.....en dan om een uur of half 10 naar bed.

nu mijn lichaam na deze eerste 10 dagen ook tot een soort van gewenning is gekomen, merk ik dat er meer tijd en energie komt voor het tweede stuk van de Camino, de geest. In deze afgelopen dagen heb ik vertrouwen gekregen in mijn lijf, maar ook respect en begrip voor haar limieten.....ik heb een soort van balans gevonden tussen de beperkingen van mijn lijf, en dat wat ik allemaal met mijn lijf wil doen. Ik moet geduldig zijn, mijn lichaam liefdevol en goed verzorgen en bovendien luisteren naar het tempo wat ze aangeeft. Als ik dat respecteer voelt mijn lichaam zich goed en tellen de kilometers bijna niet. Mijn voeten brengen mij telkens naar de volgende bestemming, zelfs met hier en daar een blaartje. Wel hebben we afgesproken dat we, als we in Burgos aankomen, een dag rust nemen. We nemen weer even een hotelletje en bezoeken maandag André, een jeugdvriend van Gerard die aan de route van de Camino woont. En dinsdag gaan we Burgos bekijken, lang in een lekker bad liggen en rusten wat uit......

Ben benieuwd wat de volgende dagen zullen brengen.....