Fietsen of lopen.....en plassen.

Bedankt voor jullie wensen om snel weer beter te worden......het heeft gewerkt want vanmorgen voelde ik me een stuk beter en had ik ook geen koorts meer. We zijn tot 11 uur in bed gebleven en toen maar weer een stapje de wereld ingezet. Lekker een terrasje opgezocht en pulpo a la galega gegeten.....mmmmm dat was precies wat ik nodig had. We vonden ook nog een out door winkel en hebben een dunne slaapzak 500gr bijgekocht zodat een van ons in de een dubbele liner kan slapen en de ander in de slaapzak.....voor als het koud zou zijn in de bergen.

maar eigenlijk wil ik het daar allemaal niet over hebben. Ik zit al vanaf dag 1 met het volgende in mijn hoofd. Toen we nog thuis waren hebben we het met verschillende mensen gehad over de Camino, en er waren er bij die het idee hadden dat je de Camino ook misschien wel op de fiets zou kunnen doen.....voor hen heb ik dus opgelet. Elke dag zien we wel een paar fietsers voorbij komen, meestal jonge mannen in de bloei van hun leven met prachtige benen en ronde gespierde billen. Ze zijn goed getrained, dat zie je zo, en hebben van die speciale fietsen met heel veel versnellingen en speciale bagagedragers om alle bagage mee te kunnen nemen. Ze dragen een helm, vaak met een camera erop en op hun rug een waterpack. Ook dragen ze een stoere zonnebril en hebben van die hele strakke pakjes aan. Soms is er ook een vrouw bij die er natuurlijk ook fantastisch uitziet. Aangezien Caminopaden zelden van asfalt zijn, maar meestal van grote kiezelstenen, modder of een combinatie ervan, hebben zij er ook de meeste moeite mee om de berg op te komen. Ze gaan net zo snel als de wandelaars, en vaak moeten ze met de fiets aan de hand de berg op. Naar beneden gaat het natuurlijk wel sneller, alhoewel ze moeten oppassen voor de peregrinos, die hebben het eerste recht! Ook in de herbergen is er een voorkeur beleid voor wandelaars. Als er nog plek is, dan mogen ze er ook nog bij......in de kloosters zijn ze niet welkom. Ik heb geen enkel elektrische fiets gezien, volgens mij is de batterij zo op als je tegen de berg op moet, en is je fiets zo stuk als je over de keien de berg weer af gaat. Ik ken verder ook helemaal niemand in onze familie of vriendengroep die ook maar een beetje lijkt, qua fysiek, op de fietsers die we gezien hebben......onze lijven zien er struktureel anders uit!

Ook wil ik nog wat kwijt over de sanitaire voorzieningen langs de route voor vrouwen......die zijn er namelijk niet! 's Morgens probeer je zoveel mogelijk achter te laten in de hostel, maar eenmaal opweg ben je overgeleverd aan de natuur. Je kunt natuurlijk wachten op het koffiemoment, en je geluk beproeven in het lokale barretje, maar vaak valt dat tegen. Ik kies dus voor de vrije natuur vanuit een hygiënisch oogpunt, en bovendien is de natuur op bijna elk moment voorradig. Als je denkt dat dit makkelijk is, dan help ik je nu uit de droom, ook plassen in de natuur vereist de nodige techniek. Als je namelijk wandelt kun je na een poos nog wel door de knieën, maar nadien niet meer recht komen, met alle gevolgen van dien. Het is dus zaak altijd een oog te hebben voor de ideale plaslokatie. Een omgevallen boom waar je op kunt zitten, een steen waar je overheen kunt hangen, een hek etc etc, zolang je maar niet te diep door de knieën hoeft. De meeste vrouwen doen nog van alles met een zakdoekje, maar die zakdoekjes liggen dan allemaal maar rond te slingeren, en daar ben ik dan weer geen voorstander van. Gewoon je dingetje doen, en discreet zonder markeringen de plek weer verlaten......jullie horen het al, ik ben weer bijna beter.....eerst nog even siësta!